her işi rast giden insan

ya arkadaşlar ya, bilmem sizin de çevrenizde var mı her işi rast giden insanlar. benim çevremde bolca var. böyle elini sallıyorsun elin her işi rast giden insana çarpıyor. düşün ya adamın hiçbir sıkıntısı yok. sınav güzel geçmiş en kral okula gidecek, para bok, sağlık desen öküz gibi. bir değil iki değil bunların sayısı bir de. ben oturduğum yerde günden güne genişliyorum, baldırlarım falan cana geldi artık. evden dışarı çıkamıyorum hafif depresif belirtiler gösteriyorum. bilgisayarın başına bırakılmış otistik çocuk pozisyonunda arka arkaya bilmem kaç bölüm dizi izliyorum. realiteyle bağımı sağlayan şey bulaşıklar. istersem bilgisayar başında nöbet geçireyim ağzımdan beyaz köpükler falan çıksın, o bitince kalkıp bulaşıkları yıkamak zorundayım. kokar çünkü o bulaşıklar. çok kalırsa yemek atıkları kurur, tabaklara yapışır. sonra çıkar çıkarabilirsen. bir de çiçekler var. o çiçekler solarsa annem düğünümde bile konuşur demiş miydim? lakin her işi rast giden insanlar diyordum. her iş rast giden insandan bahsediyordum. hani sınanıyorduk allahım ya? onlara kolay yerden soruyon bana hep şemsiye? eğer olur da gidersek, ben bunlarla aynı cennete girmem. vip köşesi falan olması lazım kanımca. gerçi bu pezemenklerin işi her yerde rast gidiyor. bahtsızlık bizde etiket olmuş, umut sarıkaya karikatürü gibi dolaşıyorum etrafta. kafamın üstünde kollarımın etrafında falan bahtsızlık yazıyor. tek seçeneğim bunlardan önce gidip kıdemli olmak olur. siz yokken biz vardık hesabı. öteki tarafta görüşürüz ulan...deyip harakiri yapmaya gitmek elbet cool olurdu lakin çay demlemeye gidiyom.

çay kaynayana kadar yazar giderim

selam mı yazayım napayım bi bilemedim dsjkdjfk.
uzun zamandır iki satır yazmadım. sınav var dedim blogu kapattım. gerçi sınav öyle geçti ki, sınav esnasında kitapçığa BANA BABAM BİLE Bİ KERE VURMADI SEN KİMSİEEN diye bağırmak geldi içimden. yani netice, haticeyi aratmadı kankalar. tekrar mı hazırlanırım ne yaparım karar vermedim esasında bakma blogun başlığına. hukuk istiyorum ben. şu "hukuğk her yerde hukuğk" lafları kafamı karıştırıyor. neyse geleceğe dair tek planım, sonuçlar açıklanana kadar huzur içinde uyumak. ve çiçekleri sulamak. o çiçekler ölürse annem ben evlenene kadar konuşur. annemler topladılar tası tarağı, altunoluk'a gittiler. evde beni ve abimi bıraktılar. böylece profesyonel ev hanımı kariyerim başlamış oldu. evi bok götürmüyor ve açlıktan ölmedik. ama banyoyu bugün temizlemezsem sarılık olup ölücez. daha yazacağım lakin çay koydum. üzerinden taşmadan gidip demleyeceğim. sonra da çılgınlar gibi grey's anatomy izleyeceğim. mutluluk yağmurları altında şemsiyesiz kalmanız dileğiyle